“Platonizmi devirmek: bunu denememis felsefe var mi? (...) Dolayisiyla felsefe Aristotales’ten, hayir Platon’dan, Sokrates’le usta taklitçiyi birbirinden ayirmanin mümkün olmadigi Sofist’in sonundan itibaren baslar.” MICHEL FOUCAULT “Sofistler sadece gerçekçi kisilerdi (...) Bütün güçlü zihinler gibi, kendi ahlâk disiliklarinin farkinda olma cesaretine sahiptiler.” FRIEDRICH NIETZSCHE Sofist filozofun kötü ötekisi midir? Hegel’in “Yunanistan’in efendileri” olarak tanimladigi sofistler, dil ustalari olarak, para karsiliginda, yargiçlari ikna ediyor, hitap ettikleri kalabaligin fikrini degistirtiyor, insanlari retorigi ögretip, demokrasiye asina kiliyorlardi. Platon’a göre, kavramlarin alacakaranliginda is gören, diyalektik yöntemini sahte önerilere ulasmak için kullanan akil karistiricilardi. Platon Sofist’te varlik ve varolmayan kavramlarini tartistirip, Parmenides’in tezlerini çürütür. Platon ve ondan sonra Aristoteles için sofistler felsefenin disindan, onun sinirii çizerler. Filozof bilgiye ulasmaya ugrasirken, Sofist kanaat olusturmak yani siyaset yapmak pesindedir. Sözün varlik üzerindeki etkisini anlamak ve bunu kullanmak Sofist için önemlidir. Sofistlerin yöntemi, tam bu nedenle, Kant’tan Heidegger ve Apel’e ve hatta Lacan’a kadar, modern Bati felsefesinin dikkatini çekiyor.