Divan siirinin ’gerçek’ hayattan, toplumdan kopuk, üretildigi zaman ve mekanla bagi olmayan, ’soyut’ bir siir oldugu edebiyat tarihinin yerlesik yargilarindan biridir. Siirin Sesi, Toplumun Sarkisi’nda Walter Andrews, Osmanli gazel gelenegini incelerken bu yarginin tam tersi bir yaklasim getiriyor. Gazellerin, Osmanli toplum ve kültür hayatini hem yansittigini, hem de sekillendirdigini gösteriyor. Cemaatçi dünya görüsünün, tasavvufun etkisinin, istikarli iktidar yapisinin, meclis, bezm gibi etkinliklerin, duygulara yüklenen askin anlamlarini, gerek Osmanli toplumunu, gerekse gazelleri anlamak ve yorumlamak için önemini belirtiyor. Gazellerdeki anlam zenginliginin, Osmanli toplumunun karmasikligina uygun çok katmanli okumalara olanak yarattigini vurguluyor. Divan siiri konusunda bugüne dek yapilmis çalismalarin en önemlisini sunuyoruz. (Arka Kapak)