Öyleyse ne tür bir anlam kesinlenebilir şiirde, kesinlenen her anlam olası başka anlamların yıkıcı tehdidi altındayken? … Şiir her koşulda anlatamadığıyla var oluyorsa susan kişi olmalıdır şair. Herkes olabilendir o; çünkü, şiir bir ben inşa etme aracı değil, her türlü ben olanağını aşan ve insan olmanın tüm hallerini olumlayan bir deneyimdir. Çünkü insan olmak daima bir olasılıktır, gerçeğe dönüşmekte direndiği yerde başka olasılıkların varlığını yadsımak zorunda olan bir olasılık. Kişilik ya da ben, insan olmanın indirgenmiş bir halidir bu açıdan. Şairin ‘beni’ şiirin kozu olamaz öyleyse, şiirin hakikati şu ya da bu insanın değil, genel insanın hakikatidir, belli tür insanın hakikatine indirgenemez. Şiire varmanın yolu öz yaşam öyküsünün silinmesinden geçer öyleyse, şiirin gücü şairin kişisel dramının aykırılığında aranamaz.