“1799 Ocaginda annesine yazdigi bir mektupta, siir yazma için “bütün ugraslarin en masumu“ diyor Hölderlin. Ne ölçüde “en masum“? Siir yazma, gösterissiz oyun kiliginda çikar ortaya. Kendi görüntüler dünyasini bagimsiz kurar ve imgelenmisin ülkesinde kök salarak kalir. Bu oyun, her zaman öyle ya da böyle suç yaratan kararlarin ciddiliginden kaçinir böylece. Bundan ötürü, siir yazma bütünüyle zararsizdir. Ayni zamanda yararsizdir o; salt bir söyleme ve konusma olarak kaldigi için. Onda, gerçegi dogrudan dogruya kavrayan ve degistiren eylemin hiç bir yönü bulunmaz. Siir düs gibidir, gerçeklik gibi degil; sözlerle oynamadir, eylemin ciddîligi yoktur onda. Siir zararsiz ve yararsizdir.“ -Martin Heidegger-(Tanitim Bülteninden)