Şairin Sahneye Düşen Gölgesi

Türk edebiyatinin en renkli mizaçlarindan birine sahip olan Abdülhak Hâmid Tarhan, tamamen kendine özgü bir tiyatro faaliyeti gerçeklestirmistir. Bu faaliyet, her bakimdan nevi sahsina münhasir ve orijinaldir. Seçilen tema ve konulardan yazilis sekillerine, dil ve üslûbundan anlatim tekniklerine kadar bu orijinallik kendisini gösterir. Abdülhak Hâmid tiyatrosu kendisinden öncekilerden pek birsey almadigi gibi kendisinden sonrakilere de takip edilecek bir tiyatro ekolü birakmaz. Abdülhak Hâmid, eski siirin yikilip yeni siirin kurulmasinda önemli bir rol oynamistir. Bunun bir benzerini de tiyatro eserlerinde alegorik anlatiminin arkasina gizledigi düsünceleriyle istibdadin yikilmasini hizlandirarak yapmistir, denilebilir. Kadin, egitim, mesruti sistem, savas karsitligi Abdülhak Hâmid’in hemen hemen bütün eserlerinde bir fikri sabit gibi ele aldigi konulardir. Tarih ise bütün cepheleriyle onun tiyatro eserlerinin arka planini olusturur. Bu çalismada Türk edebiyatinin ‘Sâir-i Âzam’i olan Abdülhak Hâmid’in yirmi dört tiyatro eseri incelenmistir. Her biri digerinden orijinal olan bu yirmi dört eser, ayni zamanda sâirin sahneye düsen gölgesinin büyüklügüne de sahitlik eder.