Onlar iki yaramaz çocuk, onlar iki yalniz hinzir, onlar iki kankaydilar. Issiz bir adaya mahkum olmus iki zavalliydi onlar. Kuslarin uçtugu ama kervanlarin geçmedigi bir yerde, kendi dünyalarini kurdular onlar da kendilerince…Britanya’nin bagrindan kopup gelen Robinson ve issiz kumsallarin sopari Cuma, palmiyelerin gölgesinde kendi destanlarini kendileri yazdilar. Umut sarkilarini birlikte söylediler kumsalda islik çalarak. Yalnizliga karsi savas açtilar ve kimsenin duymadigi, hiç kimseninhissetmedigi o kara parçasinda, her seye ragmen, delikanliligin hakkini da verdiler. Kendi alemlerinin krali ve soytarisi da yine kendileri oldular…Onlar var ya onlar…Onlar öyle böyle degiller.Onlari anlatmak mümkün mü?..Okumak lazim onlari, görmek lazim..Manyak oglum onlar, manyak..