Tzvetan Todorov, insan bilimleri ve edebiyat elestirisinde birçok farkli egilimin toplanma noktalarindan birini temsil eder. Sklovski ve Tinyanov gibi Rus Biçimcilerinin, Roman Jakobson ve Prag Dilbilim Çevresinin, Roland Barthes ve Gerard Genette gibi yapisalci ve postyapisalci elestirmenlerin yöntemleri, Todorov’un çalismalarinda bir senteze ulasmaktadir.
Poetika, tek tek yapitlarla ilgilenmekten çok, bu yapitlari “yazinsal“ kilan kosullari ve ögeleri arastirir. Todorov’un ve yapisalci edebiyat arastirmalarinin hedefi, “atomistik“ diye nitelenbilecek bir okuma tarzini elestirmek ve asmaktir. Hem metin, sözlü ya da yazili -ve silik ya da belirgin- baska metinlerle birlikte çok-boyutlu bir anlam aginin içinde yer alir ve çesitli eksenler üzerinde baska metinlerden ayrisir. Poetikanin asil konusunu olusturan “yazinsalligin“ elde edilmesi de okurun bu matrisi su ya da bu sekilde zihninde canlandirabilmesine, baska bir deyisle bu farklilasmalari kendi okumasi içinde “isletebilmesine“ baglidir: Todorov’un Poetikaya Giris’i, her iyi okurun kismen bilinçli kismen de bilinçsiz olarak gerçeklestirdigi bu islemlerin bir ilk dökümünü sunmaktadir.
(Arka Kapakk)