Bütün imkanlara rağmen,maddenin ötesine geçemeyip, "Bir şey varsa, o da ben'im,tabiattır,evrendir" diyerek pencereyi imana kapamak, ruhu karanlığa gömmektir. Vücudunda fiziki bir arızası, zihni faaliyetlerinde kısıtlılık olan kimseler "engelli" diye anılıyor. Asıl engellilik, kalbin penceresini imana kapamakla gerçekleşiyor. bütün mesele pencereyi ışığa açmakta. Işık girdiği kalpteki, inançsızlığa zemin hazırlayan perdeleri söker atar, inançsızlık oraya yol bulamaz.Güneş bütün insanlara doğar, ama ışığı, perdesini açanlar görebilir.