Ikinci Intifada, 11 Eylül, Lübnan Iç Savasi, Irak, Afganistan ve Pakistan’da intihar saldirilari... 1906-1908 arasinda Tahran ve Istanbul’daki rejim degisikliklerinin yol açtigi kanli olaylar... 1920’lerde kurulan manda rejimlerine karsi yükselen isyan dalgalari ve baski rejimleri... 1948’de Filistin’in paylasilmasiyla baslayan protestolar, askerî darbeler, yikilan rejimlerden çok daha baskici yönetimlerin tirmandirdigi gerilim… 1979’daki Iran Devrimi, Mekke’deki Islamci ayaklanma, Camp David Anlasmalari ve Afganistan’in isgalinin sebep oldugu olaylar... 1990’larda Misir ve Cezayir’deki cihad yanlisi silahli mücadeleler ve El-Kaide...
Bozarslan’in çalismasi, Ortadogu’daki siddetin kronolojisinde üç ana dönemi öne çikariyor: 1906-1979 arasinda Osmanli Imparatorlugu’ndan Iran’a uzanan devrimci hareketler, 1948’de Filistin’in bölünmesiyle 1950-1970 arasinin otoriter rejimleri, 1966’da Seyyid Kutb’un idamiyla baslayan ve günümüze kadar gelen Islamci muhalefetler.
“Ortadogu’da siddet hakkinda çalismak, mayinli araziye girmeyi kabullenmek anlamina gelir” diyen Bozarslan, Ortadogu’nun bu siddet gelenegini orada yasayanlarin kaderi olarak gösteren kültüralist egilimden uzak durarak bu zorlu arazide basariyla ilerliyor.
Ortadogu: Bir Siddet Tarihi önce baskici rejimin, ardindan bu rejime karsi isyanin ve nihayet isyanin bastirilmasinin araci olan siddeti, dinamikleri ve kökenleriyle; insanlari silahli mücadeleye ya da kendilerini feda etmeye iten sosyo-ekonomik nedenleriyle birlikte çarpici biçimde ortaya koyuyor.