Hüseyin Yurttas'in öykülerinin temel niteliklerinden biri, olanca içtenligi, sicakligi ve dogalligiyla, yasamin içindeki insani ya da insanin içindeki yasami anlatmaktir.Öykülerin, alttan alta görünen ve genis bir cografyayi isaret eden haritasi, insan yüzlerinde ve yüzlere yansiyan yasam izlerinde belirginlesiyor. Geçmisten bugüne azala azala gelen insani degerler ve degisen kimi deger yargilari, öykü kisilerinin sevgi sarmali içinde, çarpici renklere bürünerek dünyamiza yansiyor. Hüzünle yasama sevinci, iki yol arkadasi gibi, birbirinden destek alarak öyküler boyunca yürüyor. Ömrün Issiz Günleri'ndeki öyküler, gerçekligin yalinligi, düslemin zenginligi ve Türkçenin mayhos tadiyla, keyifli okumalara çagiriyor sizi.(Tanitim Bülteninden)