"Sehitler ölmez, vatan bölünmez"...
Türkiye'de son yirmi yilda en fazla isitilen sloganlardan biri bu… Zaten öteden beri üzerinde koyu bir kutsallik hâlesi bulunan bu kavram, yakin dönemde kendine giderek artan bir atif alani buldu. Öncelikle "terör sehitleri" bahsinin agirligi var burada. 2002 yilinda 18 Mart'in resmen Sehitler Günü ilan edilmesi de sehitlik kavraminin kamusal söylemdeki yerini pekistirdi. Serdar M. Degirmencioglu'nun hazirladigi derleme, sosyal bilimlerin bu önemli ve tabu konu karsisindaki sessizligini bozarak, sehitlik mitolojisinin türevlerini ve yansimalarini inceleme amaci güdüyor. Kitapta, sehitlik kavraminin farkli dönemlerdeki ve farkli baglamlardaki kullanimlari ele aliniyor: Çanakkale Savasi, 27 Mayis… Islâmcilikta, Alevilikte ve radikal solda sehitlik kavraminin yeri ve dönüsümleri... Kitlesel sehitlik turizminin olusumu... Sehitlik söylemi nasil yeniden üretiliyor, iktidarin yeniden üretiminde nasil bir rol oynuyor? Edebiyatta, sanatta sehitlik temasi nasil temsil ediliyor? Sehitlik mitolojisi kamusal alani nasil çatisma belleginin hâkimiyetine sokuyor? Bu temel sorular, yazilarin pek çogunun arka planinda kendini duyurdugu gibi, adli adinca da ele aliniyor. Asker oglunu kaybeden annelerin deneyimleriyle ilgili, askerlerin sehitlik kavramiyla olan imtihaniyla ilgili, psikologlarin sehit yakinlariyla yüzlesmeleriyle ilgili izlenimler, bu çok yönlü ve öncü çalismayi tamamliyor. Gülsüm Cengiz, Serdar M. Degirmencioglu, Bekir Düzcan, Esra Gedik, Can Gezgör, Turgay Gülpinar, Çagdas Günerbüyük, Rezak Küçükkaya, Asim Öz, K. Eylem Özkaya Lassalle, Bülent Sezgin, Sezai Ozan Zeybek ve Besim Can Zirh'in katkilariyla.
Menü
Sepete Ekle
