Herkes başka bir şey söylüyor. Herkes… Çok şanslıymışım da… Benim yerimde olmak isteyen kim bilir kaç kız varmış da… Zaten daha ne istiyormuşum da… İnsanın bir evi, bir düzeni, sevdikleri, onu sevenleri olunca, hayat neymiş ki bunlardan başka?
Herkesten başka bir niteleme: Çok dikkafalıymışım, çok uysalmışım, çok gereksiz konuşurmuşum, hiç konuşmazmışım, çok zevkliymişim, zevksizin tekiymişim…
Bilmem ki ben neymişim?
Her yeni insanla yeni bir sürünceme. İnsanın bağıra bağıra söylemesi mi gerekiyor, "O bahsettiğiniz var ya, o benim dünyam!" diye??
Menü
Sepete Ekle
