Polisle çatisirken bitti galiba çocuklugum ve ilkgençligimYoldaslik günleriydi; “Kardesler!” diyordu içimizden biri“Dagin geyigi, dilin siiri tanik olsun; anamizin ak sütüTanik olsun ki hakliyiz, kazanacagiz!” Barikat günleriydi.Yarali bir kardesi tasirken omzumda, cesaret diyordumSesimde tereddütsüz geziniyordu en delismen tayVahsi bir vadiden akiyorduk toynaklarimiz kan içinde! Alev bir nidâ idik ve arkadaslik günleriydiHayatin bir hikâyesi varsa bizimki biraz da bu idi isteÖlüm en gencimizden yakaladi, on yedisindeydiSimdi uzun uzun susuyor bellegini yitiren kim varsaÇag nedir, unutus ne; zaman bir igne deliginden geçipDarasi oluyor birikmis anilarin ve ölümlerinKekeme bir tarih yazicisinin bize ayirdigi sayfadaKanli bir nidâ isaretiyiz, tarihin imlâsini bozan! Yarali bir nidâyiz yasadigimiz bu dünyada
Menü
Sepete Ekle
