"Anormal bir çocugun pek de eglenceli bir hayati yoktur.Her sey en basindan kötü baslar.Gözlerini ilk açtiginda, besiginin üzerine egilmis, onabakan iki mahvolmus yüz görür. Baba ve Anne. Sunudüsünmektedirler: 'Bunu biz mi yaptik?'Pek de gururlu degildirler.Bazen sorumlulugu birbirlerine atarak agiz dalasinagirerler. Soyagaçlarinda bir yerlerde saklanmis alkolik birbüyük büyükbaba ya da yasli bir amca arar bulurlar.Bazen de ayrilirlar."Asla Kimseyi Öldürmedi Benim Babamla (YKY,2009) sira disi bir baba figürünün gölgesinde geçençocuklugunu anlatan Jean-Louis Fournier, bu kez "siradisi çocuklar"a sahip bir baba olmanin deneyiminipaylasiyor.Fournier'ye 2008 Prix Femina ödülünü kazandiranNereye Gidiyoruz Baba? hayati oldugu gibi kabuletmenin bunaltici sinirlarinda gezinenironik bir anlati.
Menü
Sepete Ekle
