Mi’racü’l-Beyan

Kastamonu ’da 16. yy. sonları ile 17. yy. başlarında yaşadığı tahmin edilen Muslihüddin Vahyi’nin Hz. Pîr Şabân-ı Velî ekolüne mensup bir kişi olduğu bilinmekte ise de, hayatı hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır. Elimizdeki
yegâne eseri Mi’râcü’l-Beyân’dan, onun Arapça ve Farsça’yı, bu iki dilde yazılmış tasavvufî eserleri okuyabilecek derecede bilen, kültürlü, mistik bir şair olduğu anlaşılmaktadır.

Vahyî’nin, mi’râc kavramını tasavvufî açıdan yorumlayan Mi’râcü’l-Beyân mesnevisi, bu özelliği ile türünün nadir örneklerindendir. Şair, bizzat Hz. Pir Şaban-ı Velî’den feyz aldığını ve eserin onun tarafından gönlüne bir doğuş

şeklinde yazdırıldığını belirttiğine göre, dile getirdiği görüşlerin, Halvetî/Şabanî yolunun bakış açısını da yansıttığı söylenebilir. Onun Vahyî mahlasını alması da bu olayla ilgilidir.