Allah, arzularina ve sehvetine karsi koyan kulunun kalbine bir nur bagislar. Bu nur kisinin, Allah’in azamet, celâl, cemal, büyüklük, letafet, hükümranlik, kerem, cömertlik, iyilik, lütuf, bagis, ihsan ve rahmet gibi sifatlarina ulasmasina vesile olur. Kisinin nefsini egitmesinden kaynaklanan nurlar kalbe girdigi zaman, kalp Allah’la beraber olmanin getirdigi neseyle dolar. Bu nese damarlarda dolasarak bütün vücuda yayilir. Bu durumdan sonra dünyalik hazlarla ilgili neselerin bu damarlarda mesken tutmasi mümkün olmaz. Kalp güç kazanir ve nefs zayiflar. Kalp Allah ile yasar ve nefsin arzulari ölüp gider. Nurlar nefsi tamamen ele geçirir ve onu maglup eder. Kul, nefsinin safligindan ve delicesine tutuldugu sevdadan ötürü artik özgürdür. Iste hakiki mutluluk budur!