Memleketin Sahipleri’ni iki gece arka arkaya ve bir solukta okudum. Kitabin adi,bana önce Atatürk’ün köylü için söyledigi büyük sözü animsatti. Fakat okuyunca, “Memleketin Sahipleri”nin de “sahipleri” bulundugunu, Makal’in bunlardan söz açtigini gördüm. Sonra sayfalar boyunca, Türk köylüsünü saran bu karabasani izledim. Duvarda Atatürk tren penceresinden ufuklara bakiyor. Belli ki o da Mahmut Makallar’iyla övünüyor; içi rahattir. ‘Büyü” bölümünü okurken radyodan Çaykovski’nin hüzünlü müzigi yankilandi. Bu parçada yazar sanki sair olmak istemis. Bana çok dokundu. Müzik sanki bu parçanin bestesiydi... Sami N. Özerdim (Varlik dergisi)Yapit, köy halkinin yasayisina yön veren bos inanislari, dinsel duygulari ve cin-peri öykülerini de içermektedir. Islamiyet’in korkunç baskisini, bu konuda köylüler arasinda bilinen söylenceleri ve yasanan gerçekleri belgelemesi bakimindan, benim bildigim baska herhangi bir yapittan çok güçlüdür. Keskin ve degisik bir anlatimi vardir. Bu canli betimlemeler, köy yasami ve köylünün inançlari üstüne gözlemleri içerdigi gibi, halkin geleneklerinde ve anlayisindaki degisiklikleri yansitan bilgilerle de doludur. Bütün bölümler devrim ve ümit ögeleriyle iç içedir. Türkiye’nin kent ve köylerindeki yenilesmeye iliskin konular Makal’in gözlemlerinden izlenmeli. Onun yapitlarinin degeri, Anadolu’daki yasamin, halkin duygu ve düsüncesinin bilinmeyen yönlerini yetkiyle ve hayret edilecek dogrulukla yansitmasindadir.Prof. Howard A. Reed (The Middle East Journal)
Menü
Sepete Ekle
