Umut Tümay Arslan Mazi Kabrinin Hortlaklari’nda, toplumsal iktidarin duygular alanindaki hareketini Türk sinemasinda takip etmeye çalisiyor. Uluslarin kendilerini tanima, kendilerinden bahsetme, kendilerine inanma biçimleri, kendilerine dair imgeleri olan kisaca uluslari ulus yapan “hikâyeler”i sorguluyor. Sinemanin ulusal gözyasini, ulusal kahkahayi, ulusal histeriyi nasil ürettigini Yesilçam sinemasi içinden anlamaya ve açiga çikartmaya çalisiyor: Milliyetçilik, melankoli, cinsiyetçilik, kimlikler, masumiyet, Sarkiyatçilik, sehir ya da modernlesme gibi konulari/meseleleri Sevmek Zamani, Vesikali Yarim, Gelin, Umut, Kirik Plak, Bir Türke Gönül Verdim ya da Ah Güzel Istanbul gibi filmler üzerinden izliyor.