Yazdigi öykülerle okurlarinin hafizalarinda derin izler birakan Poe, iyi bir sair oldugunu da ispatlamistir. Kullandigi imge ve metaforlarla okurunu, kendi zihninin derinliklerine çeken Poe, unutulmaz siirlere imza atmistir. Kuzgun’un diger siirleri arasinda çok özel bir yeri vardir; çünkü Kuzgun, kendi adinin yanina bir gölge gibi düsmüs, Poe’nun adinin duyuldugu her yerde bir yanki gibi kendini hatirlatmistir. Gururlu, sert havasina siyah kusun alisincaHiçbir belirti kalmadi o hazin saskinligimdan;"Gerçi yolunmus sorgucun" dedim, "ama korkmuyorsunGelmekten, kocamis Kuzgun, Gecelerin kiyisindan;Söyle, nasil çagirirlar seni Ölüm kiyisindan? "Dedi Kuzgun: "Hiçbir zaman."