Kendin olabilme ihtiyaci, insanin en köklü psikolojik ihtiyaçlarindan biridir. Buna ragmen, sonunda paha biçilmez bir ödüle ulasacak olsak da, ruhun aynasinda kendine bakmak; kendinle yüzlesmek cesaret ister.Ebeveynlerimizin tutsaklari olarak basladigimiz hayat yolculugumuz boyunca iliskide oldugumuz herkes ve her sey bize, kim olmamiz gerektigini ögretir. Her biri kendi içinde kendi travmasini barindiran toplumsal unsurlarla hemhal oldukça daha az biz, daha çok baskalari olmayi ögreniriz.Bir ömür sürebilecek bu toplumsal kölelik halinden kurtulmak, özgürlüge kavusmak ancak kendimiz olmayi basarmakla mümkündür.Bu özgürlük yolunun en önemli dönemeci kendinle yüzlesmektir.
Menü
Sepete Ekle
