Köyüme Hasret

Dalca’ya 84’te yine derin karlar yağdı,
Etrafımızı silahlı coplu polisler sardı.
Akif ismimi silah zoruyla Asen yazdı,
Yandı ciğerimiz sadece külü kaldı.
 
Dalca’dan Eğridere’ye ilk ayaklanma yürüyüşleri
Tozcalı’da başladı ilk isyan kalkışmaları derken
Hayranlar’da düşmeye başladı ilk şehitlerimiz
Ana kucağında can verdi 17 aylık Türkan bebeğimiz
 
Dalca’nın çok meyilli yolları çok taşlı
Anne babaların gözleri hep yaşlı
Jivkov hayatının büyük yanlışını yaptı
Türk ahalisini zorunlu sınır dışı etti
 
Dalca’nın ormanları yaz kış çok serindir
Soğuktur kaynak suları bir tas içilmez
Deşmeyin kalbimin yarasını çok derindir
Dede toprakları bir kalem ile silinmez
 
Dalca’m hiç doyamadım ben sana
Evimi, mirasımı bıraktım amca kızına
Bir gün zalim ecel gelirse benim başıma
Kocaman yazı yazsınlar mermer taşına
 
Dalca’m hasret kaldım yıllarca ben sana
Tertemiz buz gibi pırıl pırıl berrak suyuna
Şu doğanın güzelliğini dönüp de bir baksana
Aşık olmaman mümkün mü bir karış toprağına