“Pek anlamadim. Hele konusmanin böylesine büyük bir sorun yumagi olabilecegini hiç anlayamiyorum. Ayrica gereksiz de buluyorum. Abartili da–” “Evet, ilk bakista, konusmak gibi basit bir eylemin böylesine karmasik bir seymis gibi ele alinmasi saçma. Ama ilk bakis yaniltici olabilir, degil mi? Sanirim sen konusmayi tek yönlü bir aktarim olarak anliyorsun da ondan. Hâlbuki konusma, merkezdeki bir noktadan disariya akitilan bir ifade degildir. Aksine en az iki merkez noktanin karsilikli birbirine akmasidir. Yani ‘ego’larin kendi kabuklarini çatlatmasi, o zirhta yariklar açmasidir. Konusmak, bu anlamda insanin kendini yenmesini de gerektirir. Tehlikeli bir girisimdir bu; yani konusmak tehlikeli bir girisimdir. Insanin kendi varligini tehlikeye atmasidir.” “Allah Allah, simdi de konusmanin tehlikeli bir sey oldugunu söylüyorsun–”