“Umut pek güven duydugum bir sözcük degil, ben inadi tercih ederim. Umudum yok olsa bile inadim var. Insanin, yine de, her seye ragmen iyi olabilecegine, bu ülkenin içinde, dövüldükçe içinin çok derinine kaçmis bir iyilik tohumu olduguna dair bir inatçi imanim var.Benim de, benim gibilerin de bu ülkeye dahil oldugunu söylemek, sonra yeniden söylemek için saglam tutmaya çalistigim bir inadim var. Biz variz. Yani biz de variz...”Ece Temelkuran, kayitlari çok titiz tutulmasi gereken zamanlardan bildiriyor bu kitapta. Son iki yillik tarihine o titizlikle bakiyor. Artik yazamaz hale getirilmenin, kaçinilmaz bir keskinlesmenin tarihine yani.“Kayda Geçsin” çünkü; bu zamanlar, o zamanlar...
Menü
Sepete Ekle
