Karl Popper

Karl Popper (1902-1994), hiç kuskusuz 20. yüzyilin en ilginç ve etkileyici simalarindan biridir. Düsünsel faaliyetini ilkin bilimsel kuramlari, bilimsel olmayanlardan ayirt eden hususlarin incelenmesine yönelten Popper, bilimin isleyisinin tümevarimsal bir sürece bagli oldugu yolundaki en genel ve yaygin kabulü reddederek, bilimsel olani bilimsel olmayandan ayiran ölçütü “yanlislama“ olarak belirlemistir; yani bir kuram kendisini sinanabilirlige, dolayisiyla yanlislanabilirlige açtigi ölçüde bilimseldir. Bu yanlislanabilme ölçütünü daha sonra siyaset felsefesi ve tarihe de uygulayan Popper, totaliterlige ve kapali topluma karsi, liberalizmi ve açik toplumu ayni ölçüt üzerinden savunmus, Hegelci ve Marksist tarih felsefelerini de yine ayni açekirdek fikir çerçevesinde elestirmistir. Bu açidan, bazi felsefi çevrelerde sistem kurucu son büyük filozof olarak da anilap Popper, ayni zamanda gerek Kuhn ve Feyerabend sonrasi yeni bilim felsefesi açisindan, gerek Elestirel Kuramin bilim ve toplum anlayisi açisindan, gerekse de siyaset felsefesi açisindan yogun elestirilerin ve polemiklerin odagindaki kisi olmustur. Rennes Üniversitesi Siyasal Bilimler ögretim üyesi olan Jean Baudouin, bu incelemesinde Karl Popper’in felsefesinin çesitli yönlerini ustaca biraraya getirerek saglam bir basvuru kitabi ortaya koyuyor.