“Dingin ritimler, sınırlı limitler ve irdelenmiş bir biçimcilik vasıtasıyla Nadia Hafid, gu¨zel ve ikonik u¨slubunu kullanarak bizi çocukluğun masumiyetine, çıkmazlara, önyargılara ve bir aile yaşamının içinden geçtiği gu¨ç rutine sevk ediyor.”
“Zorunluklar, kurumlar ve ayrımcılıklar batağına su¨ru¨klenmiş bir babanın hazır bulunmayışının acı ama gerçek kanıtı, hayatta kalmayı öğrenen bir ailenin açık seçik portresi; Nadia Hafid’in başlangıç çizgi romanı, anlatımsal olgunluğu dolayısıyla sarsıcı.”