yenil! çünkü en güzel zaferi ölçüsüz devrimin bir gayzer düslemek bu portrenin yasina büktügün her acinin "ses çikarmiyor artik" bilegiyasaklaniyor sokaklar sessiz bir çaglayanlabir adim öne yigiliyor içinizdekioysa niagara çok yakindan dökülüraynalarda doru bir magara büyütmelisimdi düssel bir kanun olarak algilanmalikelimeler latince bir sevgiyle bir linç olarak inmeli düslerine oysa bölünür insan agladiginda hüznüm tas olur, elimden kayan agususimdi siir düser içlenen kuyuyabeton güller birak benim için ortaliga uzun meydanlar kirli bir göge çikacak her zaman düsün: bebeksi bir algiyla kucaklayacagim maddeyi her sey insan olacak, olmayani kusandigi yerde, -derin- sayikla kuslarin kanatlarioni her zamanyenil!