Aslinda insan kalbini sarmamali, hükmü bir gün süren gazete kagitlarina. Dönen rotatife kaptirmamali insan ince sözü, kirilgan cümleyi. Ama ben yaptim; içimin en kuytusundan geçenleri bazen, gazetelere yazdim. Belki de sirf bu yüzden hiçbir zaman gerçekten köse yazari olamayacaktim. Hep "baska bir sey" olarak kalacaktim.
Ama bu yazilar yüzündendir, hiç hesapta yokken, bir gazete, bir sabah, birilerinin kalbine degdi. Yazanin içerisinden uçusup gelen, atlayip, konup bir gazete sayfasina, sizin de içinize sizdi. Bunlar iste, o yazilar. Bunlar, Içeriden yazilanlar...
Buzdolabi kapaklarina, isyeri masalarinin kenarina asilan, insanlardan insanlara postalanan, hatta "Kiyidan" kösesinden çikip insanlar arasinda dolasirken kimi zaman sahibini kaybeden... Bazen sizi tam da beklenmedik bir yerde yakalayip yasartan, hatta bazen size isi astirmayi bile becerebilen... Kimi kez tutup kolunuzdan çocukluk fotograflariniza götüren, orada birakiveren... Bazen kararlar aldiran, hatta bazilarina ülkeler asirtan... Bunlar, o yazilar.
Menü
Sepete Ekle
