Hukuki pozitivist düsüncenin hukuk ile ahlak arasinda kategorik bir ayrimi gerekli kildigina dair görüsün çagdas pozitivist düsünürler arasinda evrensel bir kabul düzeyine ulasmadigi görülüyor. Bir hukuk normunun geçerliliginin onun içeriginin ahlaki niteliklerine bagli olabilecegini savunan “kapsayici hukuki pozitivizm” taraftarlari, bu türden bir ayrimi reddeden “Bagdasim Tezi” lehine tavir aliyorlar. Bu kitapta Bagdasim Tezinin kabulünün hukuki pozitivizmin temel bagliliklarindan vazgeçmeyi gerektirmedigini ileri süren bir iddia, aksi yöndeki elestirilere yönelik cevaplar ve daha genel düzeyde hukuk –ahlak– otorite iliskisine dair güncel bir tartisma yer aliyor.
Menü
Sepete Ekle
