Hukuk, sadece normlar, kurallar, kategoriler, ilkeler ya da kavramlar olarak degerlendirildigi müddetçe seklî bir soyutlamadan baska bir sey degildir. Liberalizmin hukuksal söyleminin mantiginin kavranabilmesi, hukuku, yürürlükte bulundugu ekonomi politik sistemdeki iktidar, ideoloji, toplum, kültür ve tarih gibi bir dizi farkli etmenle bir arada göz önünde bulundurulacak biçimde, karsilikli bir iliskiler agi içinde degerlendirmeyi zorunlu kilar. Zira hukukun görünmeyen veya görünmesi pek de arzu edilmeyen yüzü, hukuk düzeni vasitasiyla ekonomi politik sistemin bekasinin sürdürülmesinde, sistem içindeki egemen unsurlarin çikarlarinin korunmasinda, var olan hukuksal ve ekonomik esitsizliklere, sömürü kosullarina, ayrimciliklara karsi yürütülen mücadele ve itaatsizliklerin bir kisminin yasadisi hale getirilmesinde ortaya çikar. Hukuk, bu görünmeyen yüzüyle, gerçeklerin maskelenmesi ve insanlarin zihinlerinde bir tür sahte bilinç yaratilmasinda basrolü oynar. Devletin hem ideoloji hem de baski aygiti olarak islevsellesir. Bu nedenle liberal hukuk düzeni, dis dünyadan soyutlanarak, tek basina belli degerler üreten ve belli anlamlara sahip bir yapi seklinde düsünülemez. O, her zaman üretim iliskilerini, toplumsal gerçekligi ve iktidarin gerekliliklerini takip eder. Iste tüm bu nedenlerle hukuk politiktir; mevcut ekonomi politik sistemin içine kök salmis ve onunla bütünlesmistir. Bununla birlikte hukuk, her zaman egemen güçlerin tek tarafli biçimde kendi lehlerine çalisan bir araci olmamistir. Ayni zamanda genis kitlelerin, iktidar odaklari üzerinde baski kurabilmeleri, kendi karsi hegemonyalarini insa edebilmeleri, liberal ekonomi politik sistemin isleyisi ile kapitalist üretim ve mülkiyet iliskilerinden kaynaklanan ve sözü edilen kitlelerin aleyhine sonuç doguran süreçlerin tersine çevrilebilmesi noktasinda bir savunma ve mücadele araci olarak da kullanilabilmektedir.Sefik Taylan Akman
Menü
Sepete Ekle
