Kathar varolus tasarim, karsitlar biçimde konumlanmis Iyi Tanri (gizil nesnelligin kimliklendirilmis biçimi olarak algilanan Isa'nin Tanrisi) ile Kötü Tanri (açik nesnelligin kimliklendirilmesi biçiminde algilanan Musa'nin Tanrisi) arasindaki çatismanin asilmasiyla gerçeklik kazanir.
Söylencelerin mantigini izledigimizde: önce Iyi Tanri'nin denetimindeki gizil nesnelligin açilimlarinin söz konusu oldugunu görürüz. Açilim, bir yabancilasmadir sonuçta. Ayni zamanda Iyi Tanri'dan bir uzaklasma sürecidir. Uzaklasmaya kosut biçimde Iyi Tanri, açilimlarinin uç noktalarini gütmekte zorlanmaya baslar.
Iste tam bu noktada açik nesnelligi güdecek olan Kötü Tanri devreye girer: Siranin kendisine geldigini anlar ve saldiriya geçer: Gizil nesnellik gizilligini koruyamaz ve somutlar dünyasi, cansizdan canliya dogru asama asama görünüse tasinir. Kötü Tanri yani Seytan, Iyi Tanri'yi varligin içine sikistirir, insan konusu oldugunda bedenin içine.