Herkese Özgürlük Anne, Ama Bana da...

Füsun Önal'la tanıştığınızda, okyanusla bütünleşen yağmur damlası gibi onunla bir anda kaynaşıverirsiniz. Dostluk, sevgi herşeyden önce gelir onun için. Her zaman içtendir. Bu içtenliğinin kitaplarına da yansıdığını görüyoruz.Hayatı tam içinde, bütün yoğunluğuyla yaşayan, bu arada yaşadığı hayatı, insanları, çevresini uzaktan gözlemleyen bir yapısı var. "Hayatım roman" diyenlerden değil, hayatını romanlaştırmaya çalışanlardan hiç değil. Edebiyat yapma, üslup yaratma kaygılarında da değil.Sanatçı, daha çok başarılı bir mizah perspektifinde yansıtıyor, bir dostluk sohbetinde söyleşirmişçesine... Onun kullandığı mizah, zorlama bir mizah değil, sanatçının yaşama bakış açısının bir yansıması yalnızca.Ben, sevgisiyle, öfkesiyle, neşesiyle, kederiyle, arkadaşlığı ve hiçbir şeye değişmeyeceğim dostluğuyla, sanatçılığının yanı sıra insan Füsun'u, Füsun'daki insan8ı yakından tanıdım. Kitaplarını okuyunca sizler de yüreğini apaçık ortaya koyan bir sanatçıyı yakından tanıyacak ve eminim daha çok seveceksiniz.Yaşar İlksavaş, 1992 Tiyatro Eleştirmeni