Birinci Dünya Savasi'nin ilk yilinda Osmanli Devleti'nin cephesi ve cephe gerisi güvenligine yönelik tehdit algilamalari kaygisiyla 1915 ortalarinda gerçeklesen Ermenilerin "sevk ve iskâni"nda, yani tehcir (göç ettirme) ve sonrasinda yüz binlerce Osmanli vatandasi Ermeni evlerini, komsularini birakarak çiktiklari zorunlu yolculukta ailelerinden de ayrilmak/kopmak zorunda kalmis ve bu zorlu yolculuk sirasinda birçogu hayatini kaybetmistir.Bugün Suriye sinirlari içerisinde kalan Halep'te, tehcirle bölgeye gelen Ermenilere yardim amaçli yetimhane, hastane, meslek edindirme okullari gibi tesisler kurulmustur. Tehcirin ilk dönemlerinden itibaren bölgedeki Osmanli idarecilerince olusturulan sosyal ve ekonomik yardim kurumlari savas sartlari altinda hizmet görmeye baslar. Savas sonrasinda da çesitli yardim kuruluslari burada faaliyette bulunurlar. Onlardan birisi de Near East Relief'tir. Bu kurulusun Halep'te 1922'den 1927 yilina kadar faaliyeti, Danimarkali yardimsever ve Milletler Cemiyeti Komiseri Karen Jeppe tarafindan yürütülmüstür.Çalismamizda, söz konusu süre içerisinde Near East Relief tarafindan yardim edilen 1184 kisiye ait bilgiler yer almaktadir. Birlesmis Milletler Cemiyeti Arsivi'nde bulunan defterlerde, bu kisilerin adi-soyadi, anne-baba adi, memleketi, yasi ve yardim kurulusunca kabul edilis tarihi gibi bilgilerin disinda, tehcir sonrasi yasadiklarinin anlatildigi metinler de bulunmaktadir.(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
