Sufizm ve Sii inancinin iç içe oldugu Bektasi tarikati farkli örgütlenme biçimlerine sahip iki ayri kola ayrilir: Çelebi kolu ve Babagan kolu. Babagan koluna göre tarikatin kurucusu kabul edilen ve tarikata adini veren Haci Bektas Veli mücerrettir. Onun sadece “yol” yani tarikat evlatlari vardir. Çelebi kolu, yani Ulusoy ailesi ise Haci Bektas Veli’nin “biyolojik” evlatlari olduklarini iddia eder. Sahip olduklari kutsiyet, Haci Bektas Veli’yi temsil etme ve onun postuna, makamina oturma hakki kan bagiyla edindikleri ve nesilden nesile aktardiklari mirasla mümkün olur.Meral Salman Yikmis’in uzun dönemli saha arastirmasina dayanan bu etnografi çalismasi Bektasiligin Çelebi kolunu temsil eden Ulusoy ailesini konu ediyor. Kendilerine bagli ocaklarin dedelerine, babalara ve elbette ki taliplere Alevi-Bektasi Yolu’nun kurallarina uygun biçimde rehberlik etme ve kendilerine bagli topluluklarin yasamlarini düzenleme yetkileri, kalitsal olarak edindiklerine inanilan kutsal otoritelerine dayaniyor.Haci Bektas Veli’nin Evlatlari, Ulusoy ailesinin kan bagi ile elde ettigi kutsal otoriteyi, taliplerle kurulan iliskileri, ailenin içinde yasanan dönüsümleri, mürsitlerin degisen toplumsal rollerini, Hacibektas ilçesi ve Ulusoy ailesi arasindaki dinamikleri, Osmanli ve Cumhuriyet döneminde yasanan kirilmalar boyunca ele aliyor.
Menü
Sepete Ekle
