Gözlerimin ferinde Dünden kalma İnce bir sızı Sensizliğe Ağladı ağlayacak Akşamın huzuru kaçtı kaçacak Nihavend makamında Unutulmuş Binlerce hayal Ve düş Kuruldu kurulacak Kırık bir tamburun telinde Acısını solunda saklayan Ben Güne sürgün Sen Düne sürgün yaşadın Gecenin en mahrem saatlerinde