“O kadinla, o Matilda’yla Berlin’deki émigré varolusumun ilk yillarinda tanistim, iki zaman diliminin yirmili yillarinin baslarinda: bu yüzyilin ve kendi berbat hayatimin...“-Göz, s.11- “’Göz’de, romancilik kariyerinde ilk kez olmak üzere Nabokov birinci tekil sahista bir roman yazar. (...) Nabokov’un ’Göz’de yaptigi büyük teknik yenilik, görüs açisini cüretkârca kullanisi, daha sonraki sanatinin habercisidir; neredeyse delicesine benmerkezci anlaticilarinin; roman birinci ve üçüncü tekil sahislar arasinda kayarcasina yol alir. (...) ’Göz’ün anlaticisi ’gerçekten’ ölür mü, yoksa öldügünü mü sanir? Anlatici ve Smurov bir ve tek kisi midirler, öyle ise, ’biri’ ’öbürü’nün bilincinde midir?“-Brian Boyd (Nabakov: The Russian Years)-(Tanitim Bülteninden)