Gönül Katresi

Ey uzun ve karanlık gecenin sahibi yüce yaradan
Gönlüm nihayetsiz bir sevdayla yanar, kavrulur
Muzdaribim, naçar kaldım medet umdum kapından
Ya al beni, ya da ver O‘nu, ancak gönlüm durulur

Aşk’ı kullarına meşk için mi, dert için mi var ettin
Aşk’ı, zevk-u safa değil, can-ı feda biliriz elbet
Eşsiz bir dilberi bana yâr, sonra ağyar ettin
Bugün yad ise de cennette bana yâr olur elbet