Françoise Collin bu kitap için kaleme aldigi bir ön yazida, burada Irène Kauer ile görüsmeleri boyunca yapmayi üstlendigi ise geri dönerek söyle yaziyor: “Ama düsünmek, sorulara yanit vermek midir? Yoksa, sorularin kendilerini hep yeniden formüle etmek, terimlerinin yerini degistirmek ve onlari baska bir sekilde birbirine baglamak midir? Soruyu yanitlarken, uzun bir yolculuk boyunca formüle ettiginizi düsündügünüz, yillar boyunca sadece kitaplarda ve metinlerde degil çesitli inisiyatif ve eylemlerde de yazili olan sey, yeni bir nefesle, baska açilardan, keskin terimlerle nasil yeniden formüle edilebilir? Uzun bir yazma ve eyleme çabasinin ortaya serdigi sey, bir formül halinde ya da birkaç satirda nasil özetlenebilir? Tüm hayatini, bir sey söyleyebilmek için her seyi [birden] söylemeyi reddetmekle geçirmisken, ‘her sey’ üzerine konusma talebi nasil karsilanabilir?O zaman, ilginç olacagi kusku götürmez bir yol, baslangiçtan bu yana kadinlari bir hareket halinde bir araya getirmis ve çok anlamliligi sonsal olarak ortaya çikmis olan bazi kurucu temalarin gerçekligine yeniden birlikte geri dönmektir: Böylece, ‘bedenim bana aittir’, ‘esit ise esit ücret’, ‘özel olan politiktir’, ‘sayet istersem çocuk yaparim’ hermenötik bir çalismanin konusu haline gelir. Ortak olanin nasil her zaman ‘bir gibi’ oldugunu algilariz.”
Menü
Sepete Ekle
