Eleştiri

Çagimizdaki gibi insanlarin bilgelikle bilgiyi, bilgi ile malûmati, mümkün ile zorunlu, geçici ile kalici olani birbirine karistirdigi ve hayatin meselelerini mühendisligin tabirleriyle çözmeye kalkistigi bir zamanda dünya, tarihin kaydetmedigi yeni bir darkafalilik ve bagnazlik tipine sahne olmaktadir. Bu, mekânla degil zamanla ilgili bir tasraliliktir; çünkü onlar için tarih, zamanlarini tamamlayip kullanimdan kaldirilmis insani tekniklerin bir çetelesinden ibarettir; çünkü onlar için dünya, içinde ölülerin hiçbir payinin bulunmadigi, sadece yasayanlarin mülküdür. Bu tür tasraliligin arz ettigi tehlike hepimizin, yeryüzündeki bütün halklarin, hep birlikte tasrali olabilecegidir; ve tasrali olmakla yetinmeyenler sadece birer münzevi olabilirler. Eger bu tür tasralilik tahammül anlaminda, daha büyük bir hosgörüye yol açmis olsaydi, bunun için söylenecek daha fazla sey olabilirdi; fakat bu öyle görünüyor ki ayirt edici bir dogma yahut standardi muhafaza etmemiz gereken meselelerde bizim kayitsiz kalmamiza; mahallî ya da kisisel tercihe birakilabilecek meselelerde ise hosgörüsüz olmamiza meydan verecektir muhtemelen. Elestiri böyle bir zamanda sesini her zamankinden daha gür ve yüksek perdeden çikarmalidir.(Tanitim Bülteninden)