Düsünmenin hüzünlü bir yazgisi vardir. Salt edimselliginde düsünce dinleyicisini bulamaz. Düsünmek kötü zamanlamadir. Özürlü bir simdi’de parlar. Kendinden baska ölçüsü yoktur. Bu da ölçü degildir zaten! Umut gelecegi, nostalgia ise geçmisidir. Ikisi birden kökeninde yurt özleminden baska bir sey degildir: Yurda dönüs umudu/özlemi/acisi. Hep uzakta olan varlik’a yakinlasma çabasidir. Bu çabanin ötesinde bir beklentisi yoktur. Düsüncenin açiga çiktigi zaman-mekân araligi bu yüzden düsünenin varligin açiga çikma-gizlenme oyununa tanikliginin araligidir. Bu aralik kökeninde düsünenin aci çektigi yerdir. Kirilganligi ve dayaniksizligi entelektüel rahatlik ya da Jean Luc-Nancy’nin ifadesiyle, korkakliga izin vermez: Nesnesi yoktur. Belirginlesmis seylerin düzeneginde yer bulamaz kendine. Tanimlamalar, siniflandirmalar, açiklamalar ve kanitlamalar yabancidir ona. Düsünce deneyimi ne Erfahrung (genel olarak deneyim) ne de Erlebnis’dir (Yasam deneyimi). En az bencilligin yasandigi anda açimlandigi için dili poetikdir. Varligin masumiyeti ve güzelliginin karsisinda görkemli bir bastan çikmadir. Bu soylu bastan çikisin hesap verecegi ucuz ve dar bir normatif etik sorumlulugu yoktur. Içindekiler :Mysterium Tremendum: Tanriyla Karsilasmak ya da Tanri’dan Önce “Kendi”yle Olmak - Senem KurtarDerrida’da Kökensiz Düsüncenin Kökeni Olarak Différance – Emrah AkdenizGilles Deleuze’de “Sorun/Sorunsal” Kavrami – Kudret ArasSum, Ergo Cogito: Ego’nun Fenomenal Zeminine Iliskin Heideggerci Çözümleme – Emrah GünokNietzsche ve Heidegger’de Varolusun Trajedisi – H. Gizem KilinçSartre Düsüncesi’nde Etik Birliktelik Olanagi: Özne-Biz –Gülay Özdemir AkgündüzJohn Rawls’un Siyasal Liberalizminin Kantçi Temelleri ve ‘Temelsiz’Bir Liberalizmin Tutarliligi – Ömer Faik AnliFrankfurt Okulu: Düs Kirikligi, Aklin Büyüsü ve Sirenlerin Sesi – Bergen Coskun ÖzüaydinDaemonion Olarak Demokrasi: Polemos’un Dirilisi ya da Demos’un Ölümü – Senem KurtarGünümüzde Iktidar ve Direnis Stratejileri: Gezi Direnisi’nin Demokrasi Deneyimi Üzerine Felsefi Bir Analiz - Remzi Onur KükürtNekrophilia ya da Spinoza’yi Mezarindan Kaldirmak – A. Kadir Gülen