Dini baglamda söylenmis ifadeler son derece çesitlidir. Açik veya gizli ibadet aninda yapilan dualar, tevbeler, temenniler, hamd, sükür ve ögüt baglaminda dile getirilmis ifadeler, kutsal metinlerdeki tarihi kayitlar ve kissalar; kerametler, hukuki ve kozmolojik beyanlar, vaazlar ve uyarilar yaninda dini tecrübe ile ilgili batini tasvirler, dini davranis ve ahlak kurallarini dile getiren ifadeler hep din çerçevesinde söylenmis ifadelerdir. Özünde karmasik olan bu ifadeler nihai ve evrensel olanin mahiyeti, topyekün teslimiyeti saglayan ve ikna eden kudretin ne olduguna iliskin temel anlayis ilkelerini ve bakis açilarini bildirirler. Din dili ile ilgili felsefi tartismalar bu alabildigine farklilik arzeden ifadeler toplaminin ancak çok sinirli bir bölümü üstünde durur. Daha açik söylenecek olursa, din dilinin konusunu büyük ölçüde Tanri’nin varligi, mahiyeti, Tanri-insan ve Tanri-tabiat iliskisi ile ilgili teolojik ifadeler olusturur. Doç. Dr. Turan Koç’un elinizdeki bu eseri sözkonusu ifadeleri bilimsel bir mercek altina almakta ve ülkemizde din felsefesi alanindaki arastirmalara önemli bir katki saglamaktadir. (Arka Kapak)