Kapitalizmin evrensel tarihi belli bir döngü içinde gelismektedir. Bu döngüyü bunalim ve bunalimdan çikis için yeniden yapilanma biçiminde tanimlamak olanaklidir.Kapitalizm, dört yüz yillik döngüsel tarihi içinde önemli bir halkayi olusturan 1929 bunalimiyla, onun siyasal alandaki yansimasi olarak fasizmin yükselisi ve Ikinci Dünya Savasi'ni izleyen kapsamli yeniden yapilanma dönemi çagdas demokrasinin ve refah devletinin yükselmesiyle tanimlanabilir.1950'li ve 1960'li yillarda dünya ölçeginde yüksek bir büyüme hizi tutturulmasini saglayan refah devleti, 1970'li yillarda birikim sürecinde dar bogaz biçiminde ortaya çikan yeni bir bunalimla karsi karsiya kalmistir. Döngüsel olarak bunalimi izleyen yeniden yapilanma, ekonomik alanda devletin küçülmesi ve sosyo-ekonomik islevlerinin tasfiyesi, özellestirme, deregülasyon ve küresellesme biçiminde kendini gösterirken, siyasal alanda da bir yeniden yapilanmayi gündeme getirmistir. Böylece 1980'li yillarda yeni bir dünya düzeni ideolojisi olaganüstü etkin bir hegemonya saglamistir.Yeniden yapilanma süreci içinde ortaya çikan degisimler agirlikli olarak devlet kurumunu, devletin toplumsal rol ve islevlerini ilgilendirmektedir. Bu ise devlet kurami üzerinde yeniden düsünmeyi ve tartismayi kaçinilmaz kilmaktadir.Bu kitap, iste bu çerçeve içinde, yeni dünya düzeni ideolojisinin hegemonyasi altinda sasmaz ve tartisilmaz dogrular olarak nitelenen degerlendirme ve önerileri, "yükselen degerleri" sorgulamaya girisiyor.
Menü
Sepete Ekle
