Çöplük, yazilacak ve okunacak kadar tuhaf, birbirinden çok farkli hayatlar süren kahramanlari bir araya getiriyor, soluksuz okunan birkaç hayat hikâyesini bize aktariyor. Bu hayat hikâyelerini taçlandiran geçmis ise bizi, mutluluk, aile, çocukluk, sevilmek üzerine düsündürüyor. Romanin sonunda ise yazar okuyucuyu bambaska bir durumla yüzyüze birakiyor: Romani soluksuz okutan bu ilginç kahramanlarin hayatini nereden, nasil yakaladigini anlatiyor; bu hayatlari kimlerden dinlediyse bizi onlarla yüzlestiriyor. “Bazen gördügümüzü saniriz ama yaniliriz,“ diyor ya yüzlestiklerimizden birisi, is de orada kopuyor zaten: Roman bir kere daha yaziliyor, basa dönülüp bir kere daha okunmak isteniyor. Saçtigi berbat kokulara ragmen Çöplük’ü karistirmanin zevkine doyum olmuyor. Hanene Ay Dogacak’tan bu yana her yazdigi ilgiyle okunan, son romani Sarmasik’tan sonra ne yazacagi merakla beklenen Sebnem Isigüzel’den çarpici bir yeni roman.(Tanitim Bülteninden)