Çevre ve doga son yillarin en çok konusulan konusu. Sadece konusmakla da kalinmiyor; arastirmalar, yayinlar, uluslararasi sözlesmeler, küresel eylemler de yapiliyor; yeni bilim dallari kuruluyor, kavramlar, kuramlar üretiliyor. Bütün bu çalismalarin vardigi son nokta "egitim"dir. Bugünün ve gelecegin kusaklarina çevre ve doga farkindaligi kazandirmak; sorumlu yurttas kimligi, sürdürülebilir gelisim bilinci, bilim okuryazarligi becerisi, çevre ahlaki anlayisi edindirmek bu yeni egitim hareketinin temelidir. Koruma egitiminden ekolojik egitime dogru bütüncül bir gelisim söz konusudur. Çevre-temelli egitim, yertemelli egitim, topluluktemelli egitim, çokkültürlü egitim, biyoçesitlilik egitimi, ekolojik adalet egitimi bu alandaki yepyeni kavram ve yaklasimlardir. Öte yandan, sayisiz bilim dali bu alanda dogrudan ya da dolayli çaba harcamaktadir: Çevresel psikoloji, çevresel sosyoloji, ekolojik psikoloji, kültürel antropoloji, okul psikolojisi, oyun psikolojisi, folkbiyoloji, deneyimsel pedagojiler vb. Ayrica müzebilim, saglik bilimleri, peyzaj mimarligi, kent cografyasi, toplumsal tarih vb. Prof. Dr. Bekir Onur'un kitabi; çocuk-çevre-doga baglaminda bütün bu kavramlari, kuramlari, bilim dallarini, egitim yöntemlerini ve etkinliklerini inceleyen, degerlendiren genis kapsamli, çok kaynakli bir çalismadir.