Güneşin ilk ışıkları damla damla iniyor Işıl'ın üzerine... Terinin her zerresinden geçip ta içine siniyor, adeta ruhu yıkanıyor güneşin en ince süzümlerden geçmiş oırıltısıyla. Sesinin en yumuşak tonuyla sesleniyor Çınar: "Işııııılll... Işıııl!..." uyanıyor Işıl.
Çınar Işıl'a seslenirken sabah müziği duyuluyor. Müzik uyanışın, yeniden doğuşunsesini hissettiriyor. Çınar'ın dallarından yapılmış, yapraklarıyla desenlenmiş yuvarlak yer sofrası çimenlerin üzerine kuruluyor. Kahvaltısını yapıyor Işıl ve çıkıyor.