Içimizdeki Maymun’da insan dogasi hakkindaki önyargilari altüst eden de Waal, bu kez gözlemlerini evrimci biyoloji ve ahlak felsefesi baglamina tasiyarak essiz bir argüman insa ediyor. Insan ahlaki denilen seyin gökten zembille inmedigini, “içten geldigini“ savunuyor: “Ahlaki davranis ne dinle baslamistir, ne de dinle biter; evrimin ürünüdür.“ Hayvanlarla aramizdaki baglar üzerinde duran de Waal, ahlakimizi asagidan yukari dogru açiklamaya çalisiyor. Dinin ahlak üzerindeki rolünün sonradan gelen bir rol oldugunu, isbirligi ve empati gibi dogal içgüdülerimize ek olarak ortaya çiktigini öne sürüyor. Ve bu baglamda, günümüzde dinin toplumun isleyisi açisindan nasil bir rol oynadigini sorguluyor.