En çok kim seviyor seni?... En son ne zaman kendi hatrini sordun?... Kaç defa düstün, kaç defa ayaga kalktin?... En son kime, “Senin kredin sonsuz bende” dedin de sonra dostlugunu takside bagladin? Vazgeçtiklerinle vazgeçemediklerinin boylari kaç metre olmus biliyor musun? Simdi sana kaybolan yillarini verseler geri alir misin?... Hayat bu. Sonra bir bakmissin aklini, kalbini merdaneye kaptirmissin… Çocukluk, büyümek, sehirlerin boguculugu, anneler-babalar, anneanneler-dedeler, kadir kiymet bilmek, her seyi unutmak, sürate yenik düsmek… Yalnizliklar, öfkeler, umutlar, heyecanlar, ölümler, küçük intihar notlari… Ama en çok naiflikler, yanindan fark etmeden geçip gitsek de aklimizin bir yanina takilip kalan güzellikler… Elif Key anlarin, olaylarin, siradan gibi görünen baskaliklarin fotograflarini çekip kalemini oynatiyor. Bize Iki Çay Söyle… bir çocuk naifligi içinde eglenceli ama bir o kadar da yakici anlatilar, bir iç dökme, dertlesme...
Menü
Sepete Ekle
