Bu isimler, 1900 ile 1911 arasinda dogdular. Hepsi de Osmanli kimligi tasimaktaydi. Yine hepsi, ilk-orta-liseyi eski yaziyla okumustu. Gençliklerinin ilk yillarini Cumhuriyet öncesinde yasamislardi.Bu özelliklerin onlara neler verdigi üzerinde durmak lazimdir. Öncelikle, ülkeler kaybetmenin ne demek oldugunu derinden duyarak gelmislerdir. Bugünden bakinca, bu agir durumun, onlara kaybettirdikleri yaninda, kazandirdiklari da çok önemlidir. Acidan daha ögretici ne vardir? Düsmanin hücumu amansizdi. Türklügü büsbütün yok etmek için saldiriyorlardi. Türk'e nefretlerini vahsetle göstere göstere, bagira çagira, hinçla yükleniyorlardi. Bundan dolayi, çocuk yaslarinda milliyetlerine sarilarak, Gökalp'in tabiriyle "eski kölenin vurmasiyla" kendilerini çok Türk hissederek büyüdüler.Memleket topyekün bir kalkinma hamlesine girecekti. Bunun bir yolu da, gelismis düsmanin, yani savasilan Bati'nin bilgi ve görgüsünü memlekete tasimakti. Savas biter bitmez, "Onlar nasil kalkindiysa biz de o usullerle kalkinacagiz!" fikri devreye sokulmustur. Aslinda, bu fikir yeni de degildir. En azindan 1793'ten beri Osmanli'da ana fikir buydu. Bati'nin her konudaki bilgi ve görgüsünü memlekete tasiyacak ve kalkinma hamlesine katacak olan, okuma çagindaki gençler olarak görülmüstür. Çünkü yetismis insan gücü zaten pek az kalmistir. Hizla insan yetistirmek lazimdir. Bu kitapta yer alan isimler, Cumhuriyet'in bu manada içeride disarida yetistirdigi öne çikmis kimseler arasindadir. Söz konusu isimlerin farkli görüs ve bakislari da eserin bir baska zenginligidir.(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
