Ölen için yazmanin daha bir rahatligi var açikçasi. Bunu söylemek zorundayim. Ama sunu da eklemek isterim ki, öldükten sonra yazdiklarimi, sagliklarinda yazamazdim, yüzlerine söyleyemezdim anlamina gelmez, ki yazdiklarimin pekçogunu ve agirini yüzlerine de söylemisimdir. Ama ben bu insanlari hemen hemen hepsim diyebilecegim kertede çogunu seviyordum, çok seviyordum. Sevdigim insanlarin sevmedigim ve bana olumsuz gelen yanlarini, ölümlerinden sonra (bibakima arkalarindan) yazmak hem kolay degil hem güzel degil. Iste ben hem kolay, hem güzel olmayan bu isi yapiyorum bu kitabimda. Peki neden? Baska türlüsünü yapamam, elimden gelmez de ondan... Herneyse, onu yazacagim.Bir de, yasamakta olan yakinlari var. Yazan elimi oldukça tutan (tek tutan) budur. Onlari incitmek beni de incitir. Çünkü yakinlari, ünlü ve degerli ölülerinin elestirilmesine, olumsuz yanlarinin belirlenmesine hiç dayanamazlar, ki onlara hak vermemek elde degildir.(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
