Bir Gün Mutlaka

Tümüyle yaklasiyorum bir ozana.Ataol Behramoglu’na, siirini yokluyorum, siirinin vurusunun damarini yakaliyorum: Akan taze bir içtenlik kani! Soruyor sevgilisine: ‘Daragacindan Notlari okudun mu.? ’ (Ceyhun Atif Kansu, Varlik, Ocak 1977) Cosku, heyecan, dünya ve toplum karsisinda ilgi ve merak, daha iyiye, daha güzele duyulan özlem, dünyayi hemen degistirme istegi ve dünyanin degistirilebilir oldugundan, degistirileceginden hiç kusku duymayan bir sabirsizlik... Siirin (Bir Gün Mutlaka) yazilmasindan üç yil sonra 1968 Mayis’inda Sorbonne Üniversitesi’nin ve Paris’in tüm duvarlarina yazilan sloganlarda ifadesini bulan: Prag’dan Saygon’a, Amerikan kampuslarindan Paris fabrikalarina dünyanin dört bir yaninda solunan hava... Devrim, degisim ve özgürlük havasi. Behramoglu’nun siiri hiçbir ustalik taslamadan, ama büyük bir ustalikla bu havayi yasatiyor okuyucuya. Hem dönemini yansittigi, hem iyi bir siir oldugu için de büyük siir katina çikiyor. (Roni Margulies, Adam Sanat) (....) Bu karmasik durumun belirtilmesi amaciyla ‘bilinç akimi’na yaklasan ve siirimiz için ‘yenilik’ olan bir teknik kullanir.