Afsar Timuçin ile birlikte ruhbilim alaninda degerli arastirmalar yapan Cemal Dindar ve Yavuz Erten’in editörlügünde Ruhbilim ile Felsefe arasindaki iliski irdeleniyor. “Ruhbilim alaninda epeydir bir çatiski yasaniyor. Bu alanin kavramlari neredeyse kahve sohbetlerine girmis ve konusma dilinin bir parçasi olmus durumda: Duygusal açmazlar yasiyan insanlar artik “nevrotik“, kili kirk yaranlar “obsesif“, kederli insanlar “depresif“, sik gündeme gelen degerler karmasasi dolayisiyla toplumumuz “sizofren“, sakanin dozu artmis sohbetlerde kahkahayi basanlar “manik“... tiryakilik terk edileli çok oldu, sigaranin, alkolün ve bilimum baskaca seylerin artik “bagimliligi“ var vs... Kavramlar, konusma diline ve ortakduyuya bu denli girmisken, ruhbilimin ve asil, toplumun bu alandaki bilgiyle karsilasmasinin ana kanali olan psikiyatrinin tutumu garip çeliskiler içeriyor. Son 20-30 yil içinde bu alanda yegin bir indirgemecilik yasaniyor; ruhsallik ile ilgili zorlanmalarin, rahatsizliklarin, hastaliklarin biyolojik yani üzerinde daha fazla duruluyor ve bu biyolojik belirleyiciligin gücüyle, psikiyatristler, kimde, nerede bir ruhsal rahatsizlik kesfetseler akillarina hemen bir ilaç adi geliyor, ruhbilimciler ise siklikla terapi uygulamalarinda zorlanma yasadiklarinda “ilaçlari“ devreye sokuyorlar.“ (Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
